BIM Praktijkdag 2017: Een voorproefje
Op donderdag 18 mei aanstaande vindt de vierde BIM Praktijkdag plaats in de Jaarbeurs in Utrecht. Zoals ik in mijn vorige blog al meldde, mag ik daar een lezing houden over de totstandkoming van de Rabobank in Eindhoven. Een project waar ik namens Inbo twee jaar met veel plezier aan heb gewerkt, en heb geleerd. Dit artikel geeft je alvast een voorproefje.
Waarom naar de BIM Praktijkdag?
De meeste BIM congressen hebben een achterliggende commerciële motivatie. Sommige lezingen zijn dan ook meer reclame-uitingen dan kennisdeling.
De BIM Praktijkdag is anders: tijdens dit onafhankelijke congres worden ervaringen uitgewisseld vanuit alle geledingen van de bouw. Van aannemers tot architecten, van koplopers tot volgers. Waar je je ook bevindt in de BIM ontdekkingstocht, de BIM Praktijkdag kan je verder helpen. En een congres is natuurlijk altijd goed om je netwerk te verbreden.
Wat is het programma?
Het programma draait om praktijkcases zoals die van de Rabobank. Daarnaast wordt er ook aandacht besteed aan onderzoek, implementatie, bouwlogistiek en aansprakelijkheid. Totaal hebben we het over veertien lezingen van elk twintig minuten. Eerlijkgezegd ben ik blij dat ik al als derde mag, dan is iedereen nog scherp…
Aan de teasers die op bimpraktijkdag.nl staan kun je verder niet veel afleiden, behalve dan dat het nieuwsgierig maakt naar de inhoud. Er komen zeer verschillende onderwerpen aan bod, vanuit verschillende perspectieven. Onder andere twee transformatieprojecten, twee warenhuizen, een vernuftig woongebouw opgebouwd uit slechts zes basisdetails en het gebouwcomplex van de toekomst. Lezingen door aannemers en architecten, installateurs en opdrachtgevers.
En uiteraard mijn lezing over het ontwerp van UNStudio, ook wel bekend van station Arnhem CS.
Wat ga je vertellen?
Het eerlijke verhaal. Werken in BIM vergt niet alleen kennis en kunde, maar ook aanpassingsvermogen. Het draait namelijk om samenwerking, en dat is in dit project in uiteenlopende vormen toegepast. Vaak pakt dat uitstekend uit, maar soms is het een pragmatisch noodverband.
Allereerst wordt er aandacht besteed aan de opzet van het ontwerpmodel en wat we daarin tegenkwamen. Gekantelde wanden, getordeerde gevels, een kwart kegel die omgezet werd naar een cilinder, en natuurlijk de BIM geboden. Nu kennen we de basis ILS (Informatie Leveranciers Specificatie), maar die bestond toen nog niet.
Belangrijker dan het model zelf, is de informatieoverdracht richting uitvoering. Daarin is de aannemer de spin in het web. De belangrijkste leveranciers zijn in staat geweest om goede assemblagemodellen te leveren. Zo zijn de buitenkozijnen en gevels compleet in BIM samengesteld, maar dat geeft nog geen garantie op een foutloze bouw.
In de ideale wereld levert elke onderaannemer haar deelmodel, maar in de realiteit is dat natuurlijk niet zo. Hoe kun je de gaten die in het assemblagemodel vallen, opvullen?
Tenslotte heeft de opdrachtgever een veel grotere rol in BIM dan je in eerste instantie zou verwachten. Hij heeft namelijk de taak het proces te bewaken door, daar komt ie weer, informatie over te dragen. Bijvoorbeeld door ontwerpwijzigingen op tijd te implementeren en vast te stellen, waardoor onduidelijkheid tot een minimum wordt beperkt. Want daar wordt het bouwteam nogal zenuwachtig van, onduidelijkheid.
Kortom, er valt veel te vertellen. Twee jaar werk, samengevat in twintig minuten vol praktijkervaring en leermomenten. Komt dat zien!